Soms komen er onderwerpen voorbij waar ik naast een stevige mening ook een afwijkende zienswijze heb.
De Levensmiddelen krant belde mij op een maandag op, een half uurtje later dan in eerste instantie afgesproken was. Ik liep deze ochtend wat uit, en dacht, ik koop even wat tijd door te vragen of dit mogelijk is. Rond de middag zat ik toch in de auto en dan kon ik meteen twee vliegen in een klap slaan.
Zogezegd, zo gedaan, echter was het onderwerp van het interview gewijzigd. Natuurlijk met goedkeuring van mijn kant. Internationale vrouwendag werd het thema. Al autorijdend ontstond er een boeiend gesprek waar buiten mooie vragen ook een herkenning vanuit de andere partij kwam.
Regelmatig geef ik een interview, daar draai ik ondertussen mijn hand niet meer voor om. Maar soms komen er onderwerpen voorbij waar ik naast een stevige mening ook een afwijkende zienswijze heb. Eentje die verschilt met wat ik regelmatig teruglees in de media. Afijn, ruim een uur later hingen wij op. Ondertussen had ik mijn auto al geparkeerd, gegeten en was weer klaar om op kantoor verder te gaan.
Nu vraag ik altijd of ik het stuk mag inzien voordat het uitgegeven wordt. Voor alsnog heb ik het nog niet terug, maar ik ben enorm benieuwd wat voor schrijven het geworden is. Hoop dat de tone of voice zacht is en dat mijn zienswijze goed verwoord is.
Heb ik altijd alle wijsheid in pacht, zeker niet. Maar ik hoop dat mijn kijk op emancipatie mensen met een andere bril naar dit vraagstuk gaat laten kijken.
Voor nu wacht ik nog even vol verwachting op het stuk, welke ik natuurlijk te zijner tijd met jullie ga delen.