AMSTERDAM – Bij de vier grote zorgverzekeraars stijgen de premies met 8 tot 14 euro per maand, waardoor de premies voor volgend jaar maar liefst op gemiddeld 157 euro per maand uitkomen. De totale zorgkosten per maand zijn echter veel hoger. Tel de premie voor langdurige zorg en het eigen risico erbij op en je komt uit op 498 euro per maand per verzekerde. De premie voor langdurige zorg zit namelijk al in ieders loonheffing. Om veel gedoe voor verzekerden te voorkomen zou het handig zijn als de verplichte zorgpremie ook via de loonheffing gaat.
Dit heeft wel grote gevolgen voor de zorgverzekeraars: de zorgverzekeringswet moet dan worden aangepast. Maar het biedt ook kansen om het zorgvergoedingsstelsel eenvoudiger en slagvaardiger te maken.
In Nederland betalen we naast een zorgpremie voor curatieve zorg ook een premie voor langdurige zorg. Dit gaat via de loonheffing en is inkomensafhankelijk. Tot een inkomen van 38.441 euro wordt een premie van 9,65 procent berekend. Vanaf dat inkomen betaalt iedereen dus 309 euro per maand. Dit staat niet in de krant en is geen onderwerp van discussie. Van deze premies wordt onder andere de zorg voor ouderen en gehandicapten betaald, door de zorgkantoren die verbonden zijn aan zorgverzekeraars.
Stel dat we ook de curatieve zorgpremie via de loonheffing innen, inkomensafhankelijk zoals de premie voor langdurige zorg. Dan zou dit neerkomen op een premie van 5 procent over een maximaal inkomen van 38.441 euro. Hiermee zou het jaarlijkse zorgpremiecircus worden voorkomen.
De premies kunnen op basis van postcodes van verzekerden verdeeld worden over de zorgverzekeraars, volgens de regio-indeling van de zorgkantoren. In elke regio is dan maar één zorgverzekeraar actief. Een bijkomend voordeel is dat zorgverzekeraars in één regio samen met alle zorgaanbieders en hun zorgkantoor effectiever kunnen werken aan de transitieplannen van het Integraal Zorgakkoord (IZA).
Jan Willem Spijkman is sector specialist Public & Healthcare bij ING Sector Banking