Slachtofferhulp kreeg in 2023 ruim 248.000 mensen aangemeld. In 2022 waren dat er nog 206.000. De behoefte aan hulp is groter dan in voorgaande jaren. De politie en het Openbaar Ministerie verwijzen meer slachtoffers door naar de organisatie. Het aantal geregistreerde misdrijven is ook licht toegenomen. Ook online helpt de organisatie steeds meer slachtoffers, daarbij gaat het om een stijging van ruim 13%.
Bestuursvoorzitter van Slachtofferhulp Nederland Rosa Jansen; “We zien de noodzaak voor ondersteuning groter worden, gelukkig weten mensen die te maken krijgen met strafbare feiten ons dan ook vaker te vinden. We hebben zowel meer praktische, emotionele als juridische hulp geboden.“
Overige cijfers van Slachtofferhulp Nederland in 2023;
- Juristen van Slachtofferhulp hielpen ruim 11.000 slachtoffers met een schadevergoeding in het strafproces (In 2022 was dat nog ruim 8800 keer, een stijging van 25%).
- Medewerkers ondersteunden 2850 keer bij (schriftelijke) spreekrechtverklaringen (in 2022 nog 2048 keer).
- Medewerkers vroegen ruim 11.000 maal om beschermingsmaatregelen voor slachtoffers (In 2022 was dit nog ruim 7800 keer, een stijging van ruim 40%).
- Ook leverde Slachtofferhulp ruim 713.000 online diensten, zoals het een schadetool na een verkeersongeval of online advies voor emotionele hulp (In 2022 ging het nog om ruim 628.000 informerende online diensten).
- Ook het aantal lotgenotenbijeenkomsten steeg met ruim 20% naar 198. Op de online community deelden slachtoffers ruim 1300 verhalen met elkaar en daar werd ruim 9600 keer op gereageerd. De ervaringen zijn ruim 134.000 keer gelezen.
- Slachtofferhulp is 24/7 beschikbaar voor calamiteiten. Er werd 632 keer beroep gedaan op onze piketmedewerkers.
- Medewerkers hebben vaker bezwaar gemaakt tegen een politiesepot, ondersteund bij Artikel 12 procedures (klachtprocedure tegen een sepotbeslissing van het Openbaar Ministerie).
Rosa Jansen: “Het is belangrijk dat het strafproces toegankelijk is voor mensen die te maken krijgen met strafbare feiten zoals geweld of oplichting. Er worden veel zaken geseponeerd of door het Openbaar Ministerie zelf afgedaan. Daardoor kunnen slachtoffers nog te vaak niet optimaal van hun rechten gebruik maken. Dit gebrek aan erkenning frustreert het herstelproces.”